معنی فلز روی اندود

گالوانیزه

روی اندود. [اَ] (ن مف مرکب) اندوده به روی. رنگ کرده به روی. (ناظم الاطباء). مخفف روی اندوده.

اندود. [اَ] (مص مرخم، اِمص) کاه گل و گل آوه (گلابه) مالیدن بر بام ودیوار. (انجمن آرا) (آنندراج). || (اِ) کاه گل و گلابه که بر بام و دیوار کرده باشند. (از برهان قاطع) (از هفت قلزم). پرده ٔ نازکی از کاهگل و گلابه و گچ که بر بام و دیوار سقف خانه مالیده باشند. هر پوشش نازکی که از همه جهت چیزی را احاطه کند. (ناظم الاطباء). کاهگل که بر بام و دیوار کشند. گلابه. (فرهنگ فارسی معین). شید. (یادداشت مؤلف). || مطلا. (آنندراج) (انجمن آرا). || (ن مف مرخم) در ترکیب بمعنی اندوده آید. (فرهنگ فارسی معین):
- آهک اندود، اندوده به آهک. مشرق، قلعه آهک اندود. (منتهی الارب).
- دوداندود، اندوده به دود. آلوده بدود:
ازین مقرنس زنگارخورد دوداندود
مرا بکام بداندیش چند باید بود.
جمال الدین عبدالرزاق (از انجمن آرا).
- روی اندود، اندوده به روی.
- زراندود، مطلا. (ناظم الاطباء). اندوده به زر:
ماغ در آبگیر گشته روان
راست چون کشتیی است زراندود.
رودکی.
که آرایدچه میگویی تو هر شب سبز گنبد را
بدین نورسته نرگسها و زراندود پیکانها.
ناصرخسرو.
وگر گفتار بی کردار داری
چو زراندود دیناری بدیوار.
ناصرخسرو.
همیشه تا که بود باد دشت مهرآگین
همیشه تا که بود مهر گوی زراندود.
مسعودسعد.
چون نسیج سر تابوت زراندود رخید
چون حلی بن تابوت دوتایید همه.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 419).
نگهبان این مار پیکر درفش
زراندود بر پرنیان بنفش.
نظامی.
- || مجازاً تقلبی:
سخن سنجی آمد ترازو بدست
درست زراندود را می شکست.
نظامی.
سیاه سیم زراندود چون ببوته برند
خلاف آن بدرآید که خلق پندارند.
سعدی.
- زراندود کردن، اندودن به زر:
زمین را بچهره زراندود کرد.
نظامی.
بخیری زمین را زراندود کن.
نظامی.
- سیم اندود، مفضض. (ناظم الاطباء). اندوده به سیم. (از یادداشت مؤلف).
- قاراندود، اندوده به قار (قیر). (از یادداشت مؤلف).
- قیراندود، اندوده به قیر.
- گچ اندود، اندوده به گچ.
- گل اندود، اندوده به گل.
- مشک اندود، اندوده به مشک.
- نفت (نفط) اندود، اندوده به نفت:
نصیب دوزخ اگر طلق بر خود انداید
چنان درو جهد آتش که چوب نفت اندود.
سعدی.

قلب اندود. [ق َ اَ] (ن مف مرکب) زری که در میانه ٔ او مس یا روی بود و بالای آن ملمع یا طلای نقره باشد. (آنندراج).

نقره اندود. [ن ُ رَ / رِ اَ] (ن مف مرکب) نقره اندوده. به نقره اندوده. که روی آن لعابی از آب نقره داده باشند.

خیال اندود. [خ َ / خیا اَ] (نف مرکب) باخیال. پرخیال. (از آنندراج):
پادشاه از دل خیال اندود
در عجب ماند کاین چه شاید بود.
میرخسرو.

خارصین

غطاء

Zink [noun]

‎ کاهگل که بر بام و دیوار کشند گلابه، (اسم) در ترکیب بمعنی (اندوده) آید: زر اندود سیم اندود گل اندود.

قار اندوده گژف اندود

(صفت) اندود از زر (طلا) زرنگار، فلزی که بر روی آن آب طلا مالیده باشند مطلا، آنچه ظاهرش با باطنش فرق داشته باشد.

(اَ) (اِ.) ماده ای که به چیزی بمالند، مانند کاهگل که روی بام یا دیوار مالند.

ماده‌ای مثل کاهگل، گچ، یا سیمان که روی بام یا دیوار مالیده شود،
(بن ماضیِ اندودن) = اندودن
اندوده، مالیده‌شده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): زراندود، سیم‌اندود، گل‌اندود،

Overlay

398